afscheid van Esfahan

Rondreizen is altijd een beetje afscheid nemen. Afscheid gaat vaak gepaard met een beetje hartpijn .Vandaag is het ook zo een dag. Na 5 dagen nemen we afscheid van ons gastgezin, waar we al een dag langer gebleven zijn dan eerst gepland. De man van Elisa stelt voor ons naar onze volgende bestemming te brengen, een stad 260 km ten noorden van Esfahan. Een aanbod dat we met plezier aannemen. De weg er naar heen is al een mooie excursie op zich . Na een uurtje rijden stoppen we in een park , het tapijt wordt opengerold , een glaasje warme thee alsook de meloen wordt aangesneden.

Via haarspeldbochten rijden we door het gebergte . Bergen waarvan de toppen de 4000m halen.
Ook het middagmaal gebeurt via Iraanse rituelen . Er wordt gestopt bij een afhaal- Iraans -restaurent ( denk aan een afhaal Chinees ) Er worden gebraden lamsbrochetten , rundsbrochetten , geroosterde tomaten met rijst aangekocht. Vervolgens gaan we op zoek naar een park met kabbelend beekje . Alweer zijn wij daar niet de enige, het lijkt wel een vrolijke camping te zijn .

De bergen veranderen van zandkleur naar brique rood. Iets die zich vertaalt in de volgende halte : de rode stad Abyaneh. Een stadje die niet aan de ogen ontsnapt is aan de ogen van Unesco , het wereld-erfgoed. De huizen zijn hier precies aan een bergwand gekleefd, met het zicht op mooie valleien. Ook de kleding van de bewoners zijn te onderscheiden van de rest van de steden . De dames zijn wel gesluierd en dragen chadors, maar dit in heel felle kleuren
Een hotel kiezen is dit keer niet gemakkelijk, we beseffen dat het geen echte thuis meer zal zijn zoals we eerder gewend waren .
Een nieuwe stad, een nieuwe bladzijde. Met de lonely planet kiezen we voor een hotel die in het centrum gelegen is.
Na een frisse douche beseffen dat we best het vervolg van onze reis best op voorhand zouden plannen . We beslissen hier 2 nachten te blijven en dan naar Teheran te reizen . We hebben gelezen dat bustickets best op voorhand gekocht worden . Dus meteen gaan we aan de slag. Een gedeelde taxi stopt voor ons. Gelukkig is er een medepassagier die een beetje Engels verstaat . We willen het eindstation van de bussen, zeggen we, na de gebruikelijke kennismaking. Geen probleem antwoordt de man, maar in het station spreken ze geen woord Engels zegt hij . Maar jullie zijn onze gast, ik bestel de ticketten met vertrek maandagmorgen en ik leg jullie alles uit. Ook de taxirit is voor mijn rekening . We hebben de tickets op zak, kostprijs elk
2 euro en 80 cent ( Kashan - Teheran 320 km ) De man twijfelt of wij ons hotel terug zouden vinden . Wij opperen : geen probleem, het lukt wel . De man staat er op, weer met ons tot aan het hotel te rijden en dit op zijn kosten . Foto' s volgen later, de pc s werken hier veel te traag .