Shiraz Yazd

Om 9 u hebben we een afspraak met een taxi . Dit voor een rit van 450km.
De driver spreekt geen woord engels maar zijn voortdurende glimlach maakt veel goed.
De wagen is een verhaal op zijn eigen. De airco werkt niet, als we het raam willen opdraaien dan moeten we eerst een zwendel vragen om de het raam te openen. Om het half uur wordt er gestopt om een paar flessen water in de radiator te gieten ...
De eerste uren rijden we door een bergwoestijn, stillaan veranderd dit landschap in een dorre woestijnvlakte, die dan weer overgaat in een ruw dor gebergte .
Moe van niets doen komen we aan in het Silk Road Hotel. Dit hotel wordt blijkbaar door alle backpakkers gekozen .Dit hotel is eerder een gezellige guesthouse , een prachtige binnenkoer, die omringd zijn met gezellige kamers . Een deel van de binnenkoer is overdekt en doet dienst als restaurent. Als we vragen waar de office is , wijzen ze naar een tafeltje die daar buiten staat en dienst doet als bureel. Er heerst hier een gezellige sfeer . De toeristen zijn hier een grote familie. Algauw worden de lonely planet boeken boven gehaald , en worden we de mooiste plekjes van Yazd aangewezen .

Persepolis

Afspraak 8 u in de lobby van het hotel om te vertrekken naar Persepolis .Een uurtje later betreden we de archelogische vindplaats . In het gezelschap van een Pool,een Iranier, twee Denen luisteren we naar de boeiende uitleg van de gids ( ditmaal geen gratis gids ).Na een twee tal uren in de brandende hitte rijden we naar Naqsh- e Rostam. Dit is een 5 tal km verder.
Dit in de rots uitgehouwen koningsgraven vormen een mooi tafereel in dit prachtig landschap . Een landschap die doet denken aan de Grand Canyon.
Kan schoonheid overtroffen worden ? Blijkbaar wel ,gisteren dachten we de grootste schat van Shiraz ontdekt te hebben tot we een bezoek brachten aan de moskee Aram E shah e cheragh .
Volgens lonely planet kan deze moskee enkel bezocht worden door moslims. Blijkbaar zijn we in Iran voor het geluk geboren, bij aankomst komen er 3 jonge studentinnen( die graag hun engelse taal oefenen ) op ons af , ze wikkelen ons in een chador, elk haarsprietje werd verstopt onder de sluier, we verstoppen onze tas en ons fototoestel en vervolgens werden we binnen geloosd .
Proberen de pracht te verwoorden van de schoonheid is hopeloos.
Na het binnenbezoek genieten we van de prachtige buitenkoer.
Opeens werden we opgemerkt door een zwarte verschijning . Kwaad merkt ze op dat we onze handtas niet hebben afgegeven ! Hardhandig wil ze onze tas kontroleren , Hebben jullie een fototoestel ??? Zijn jullie moslims ??? Wanhopig, doch vastberaden houden we onze tas gesloten.
Met een vlugge stap roepen we haar toe dat ze ons maar moet volgen tot bij de uitgang.We hebben de strijd gewonnen , we worden verder niet gevolgd.

shiraz we verkennen verder de stad.

Imanzadeh moskee
Daar ons hotel in het centrum gelegen is beginnen we de dag met een wandeling. Algauw worden we aangetrokken door de geuren van een bakkerij. Een bakkerij werkt hier half binnen en half buiten. Zodra de bakkers ons nieuwsgierige blikken bemerken worden binnen geroepen om de geheimen van hun broodrecept (naan ) prijs te geven.
De volgende stop is Nasir ol Molk moskee .
De binnenkoer is een streling voor het oog , onze verbazing is nog groter als we binnen gaan . Prachtige complexe zuilen, met in het plafond geglazuurde tegels met prachtig tekeningen. Iets verder brengen we een bezoek aan de Orange garden

Over de gastvrijheid van dit land is het laatste woord nog niet geschreven steeds worden we aangesproken en wijzen ze er op ons waar de mooiste schatten van Shiraz te vinden zijn.

Op hun aanraden gaan we naar Imanzadeh ye Ali EBN- Hamze moskee.

Aarzelend betreden we de prachtige binnenkoer. Meteen komt een dame getooid in een wijde zwarte chador naar ons toe. Oei dachten we beiden, hier mogen we waarschijnlijk niet binnen!

Er komt een brede glimlach vanonder de sluier , You are welcome , ik wil graag (gratis ) jullie gids zijn . Mogen wij binnen in deze moskee ? Natuurlijk, Ze leent ons een chador en we betreden dit heiligdom. We vallen van de ene in de andere verbazing , dit overtreft alle verbeeldingen.
Alle muren en plafonds zijn kleine stukjes spiegels die als een kunstwerk opgeboud zijn.

Zodra we een beetje bekomen zijn van dit meesterwerk stelt ze voor ons te vergezellen naar de tombe van Hafez. Dit is een 15 tal minuten ( stappen ) verder gelegen is.
Onze dag kan niet meer stuk .
Voor we zijn gaan picknicken hebben we een kort bezoekje gebracht aan de Vakil moskee, ja alweer met een gastvrije (gratis) gids .

Teheran -Shiraz,

Vandaag is het inpakken voor de volgende vlucht naar het zuiden Shiraz.

De taxi brengt ons naar een hotel. Algauw beseffen we dat dit een hotel voor een nacht wordt.

Recht tegenover ons hotel staat een 4 sterren hotel te pronken. Zouden we het aandurven om af te dingen op de prijs?Ja ! na een tijdje discusieren slagen we erin om dit 4 sterren hotel te verkrijgen aan dezelfde prijs van ons law budget hotel !!

Eerst bezoeken we de citadel van Shiraz ,veel valt hier niet over te schrijven. Vervolgens eenbezoeken we de bazaar E-Vakil . Een gezellige drukte ,meer dan 200 stores , toeristen zijn er niet ,de geuren van de kruiden en de voeding zal ons nog een hele tijd achtervolgen.

De avond sluiten we af met een pick-nic in het park. S avonds komen hier heel wat families pick-nicken. We kopen wat mondvoorraad ,zoeken een plaatsje tussen de lokale bevolking en genieten van al dat moois rond ons. We merken dat iedereen dichter en dichter bij ons aanschuift

Steeds als we iemand aankijken roepen ze . Welcome in Iran !

vertrek en aankomst

Zondag 26 juli Vanuit Zaventem vertrekken er vandaag 32000 vakantiegangers.
(dat lazen we deze morgen in de zondagskrant)Lut en ikzelf meegeteld.
In de luchthaven worden we opgewacht door onze kinderen en kleinkinderen.
Na heel lang aanschuiven aan de incheckbalie krijgen we instapkaarten Brussel - Istanbul Istanbul - Teheran.. Redelijk nerveus begeven we ons naar de douane. Afscheid nemen van kinderen , kleinkinderen en echtgenoten, valt een beetje zwaarder dan gewoonlijk,goed opletten he ? voorzichtig zijn ....We voelen dat we geen alledaagse besteming hebben gekozen .
Onze vlucht is om 17u30 . De volgende morgen om 04:10 landen we op Iraanse bodem.
Op onze laatste vlucht merken dat er weinig of geen westerlingen zitten .Op 3 jonge meisjessstudenten na zijn wij waarschijlijk de enige.
Wat ons opvalt, de meeste Iraanse vrouwen dragen een redelijke westerse outfit. Een half uur voor de landing is er een geroezemoes in het vliegtuig , alle moderen Iraanse vrouwen vermomen zich in een soort zwarte tent , een zwarte sluier, aldanniet hun gezicht bedekt.
Ook wij trekken onze lange jas aan en we sluieren ons heel deftig . Opeens merken we dat alle gezichten op ons gericht zijn,We krijgen gerustellende blikken . met hun duim naar omhoog maken ze ons duidelijk dat het goed is . Bijna in koor spreken ze ons aan Where are you com from ? You are welcome, de eerste stap is gezet ...

Teheran

Veel tijd hebben niet gehad om deze drukke stad te bezoeken. De eerste kennismaking viel reuze mee. Het vriendelijk onthaal is niet te verwoorden. Op straat worden we getrakteerd met lekkere koffie koeken en limonade .

Het enige waar we niet aan uitgeraken is : rijden de wagens hier rechts of links ? Zelfs in deze drukte rijden met een snelheid die wij enkel op autostrades halen. Rijvakken kennen ze niet het is gewoon de wet van de sterkste!

Oversteken is een beetje je leven riskeren.