zondag 2 augustus 2009

zondag 2 augustus


Samen met een Frans koppel spreken we af om met een minibus naar Kharanaq te gaan .De rit er naar toe is al meer dan de moeite.We rijden via smalle wegen door het hooggebergte ( tot 3000m )die dan weer overgaat tot een dorre platte woestijn. De kleuren gaan over van zandkleur tot een diep oranje kleur.
Onze eerst halte is bij de torens der stilte.Na een stevige klim komen we buiten adem bij deze torens. De torens waren tot 40 jaar geleden een soort crematorium. Door hun geloof mochten de doden niet in aanraking komen met de aarde ,lucht of vuur, water.
De torens zien er als volgt uit: een hoge muur in cirkelvorm gebouwd op een berg. De doden werden daar ten prooi gelegd voor de gieren. Een deel van de cirkel is voor de mannen, een deel voor de vrouwen, een deel voor de kinderen , doden die door een ongeluk om het leven kwamen werden appart gelegd.Zodra er van het stoffelijk overschot enkel nog de beenderen resten werden de beenderen met een sterke vloeistof overgoten zodat er enkel nog as rest . Er was wel een probleem met de stoffelijke overschoten van opium gebruikers, de gieren wilden die niet .
Vervolgens stoppen we in een verlaten zandstad die 30 jaar eerder nog bewoond was. Het doet denken aan de stad Bam die door een aardbeving bijna volledig vande kaart is geveegd
Chak chak is de volgende stop .Het is snikheet een half uur klimmen zegt de gids ,Lut en Alain de man van het Frans gezelschap zien dit zitten , ikzelf blijf met Helene de Franse dame beneden , We zoeken de schaduw op en genieten van het prachtig landschap.
In Meybod zijn we uitgenodigd bij een Iraanse famlie.Een traditioneel huis,waar we ontvangen worden in een grote hoge overdekte veranda.We nemen plaats op de Perzishe tapijten om van onze lunch te genieten die er als volgt uitziet :lekkere zoete thee ,een koude yourhurtsoep,stoofpotje van kameelvlees met veel gestoofde groentjes brood(naan) .
Voor het dessert werden de vruchten vers uit de bijhorende tuin geplukt.vijgen en druiven. Het was overheerlijk. Na de dis werden de kussen uitgedeeld en er werd van ons verwacht om anderhalf uur te slapen. Moeilijke opdracht, zodra we in horizontale houding liggen , neemt de hele familie nichtjes en neefjes inkluis een bank en ze placeren zich voor ons en ze blijven ons steevast aanstaren....

2 opmerkingen:

  1. Het is de moeite voor Jullie belevenissen te volgen vanuit je luie stoel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Amai zeg, nu doen jullie mij wel echt watertanden ! Ik schrijf je trouwens vanuit Barcelona, een mens moet iets doen om zichzelf te troosten ! Maar het verslag is geweldig ! Op die manier ben ik er dan toch een beetje bij ! Houden zo ! Magnifieke reis !

    BeantwoordenVerwijderen