Het reisvirus is dit voorjaar iets later beginnen knagen dan gewoonlijk. De lange koude winter, de trieste nieuwsberichten hebben het virus iets langer onder bedwang gehouden. Een andere reden van het later plannen is ook te zoeken bij mijn (onze) vorige reis. India was zo een voltreffer. India heeft op mij zo een indruk nagelaten dat het kiezen voor een andere bestemming een moeilijke beslissing is. Natuurlijk zou ik (we) nu naar het zuid-India kunnen. Maar de weersomstandigheden zijn daar zeker niet gunstig in de periode dat ik mijn vakantie kan plannen. Het zuiden van India heeft jaarlijks te kampen met grote overstromingen in juli en augustus.
Sri lanka leek ons een goed alternatief. Het opzoeken kon beginnen. Ieder vrij moment werd aan dit land besteed. Beetje bij beetje werd ik verliefd op deze bestemming .De natuur, de cultuur de bevolking .Ja dat zou onze nieuwe bestemming worden . Er werden contacten gelegd via internet met mensen die daar geweest waren en Nederlanders die daar wonen. Hoe meer we daar over opzochten hoe meer we het woord Tamil - krijgers tegen kwamen. Het reisadvies van de Belgische diplomatie meldt dat bepaalde gebieden onveilig zijn. Dit gegeven is ons al enkele decennia bekend.Maar toch meer en meer valt de naam Sri Lanka in de nieuwsberichten. Bom aanslagen in de stad Colombo! het oorlogsgebied wordt groter en groter en dit nu ook in het zuiden van het land, het gedeelte waar onze reis route gepland was.
Zondag 8 maart 2009
De Reismarkt! Daar zouden we alles vernemen over Sri Lanka! Niets was minder waar. Het land was daar door niemand vertegenwoordigd.Wat nu? Iran? Daar dromen we ook al een tijd van. Durven we dat? Daar alleen rondreizen zonder organisatie? We ( Lut en ikzelf ) besluiten om de eerste informatie op te slaan bij reizigers ( backpakkers ) die daar al geweest waren. Misschien dan toch maar met een georganiseerde reis …
Na een zeer onrustige nacht besluit ik Lut en eventueel mijn jongere zus te gaan overtuigen om als backpakkers naar Iran te gaan. In de loop van de namiddag zou Lut naar Roeselare gaan en informeren naar de vluchtprijzen en de verzekering. Iran? Drie vrouwen alleen vraagt de mevrouw aan de desk van het travelbureau. Wat gaan jullie daar doen??? Blijkbaar had die mevrouw nog niets over de mooie cultuur vandaar gehoord, vermoedelijk was dit land nog voor haar nog veel onbekender dan voor ons. Besluit: we Lut, kaat (mijn jongere zus )en ikzelf laten het plan een week rusten. Rusten wil zeggen een week de eventuele aankoop van de vliegtickets uitstellen.